स्पिरुलिना म्हणजे काय? स्पिरुलिना शेती कशी करावी? | How to start spirulina farming

स्पिरुलिना हा सायनोबॅक्टेरियम नावाचा एक प्रकारचा जीवाणू आहे जो सामान्यतः निळा-हिरवा शैवाल म्हणून ओळखला जातो जो ताजे तसेच खारट पाण्यात वाढतो. वनस्पतींप्रमाणेच ते प्रकाशसंश्लेषण प्रक्रियेद्वारे सूर्यप्रकाशापासून ऊर्जा निर्माण करते. हे उबदार पाण्याच्या अल्कधर्मी तलाव आणि नद्यांमध्ये वाढते आणि वाढते. प्रथिने हा आहारातील महत्त्वाचा घटक आहे. हे प्रथिनांच्या सर्वोत्तम संभाव्य स्त्रोतांपैकी एक आहे. स्पिरुलिनामधील हे प्रथिन मानवी तसेच प्राण्यांच्या वापरासाठी मोठ्या प्रमाणावर संस्कृती प्रणालीमध्ये व्यावसायिकरित्या घेतले जाते. स्पिरुलीनामध्ये 40 ते 80% प्रथिने असतात आणि त्याचा वाढीचा दर खूप जास्त असतो. त्याच्या वाढीसाठी, कमी पाणी, जमीन आवश्यक आहे आणि उष्णकटिबंधीय प्रदेशातील कोणत्याही हवामानात वाढू शकते. व्यावसायिक जलचरांमध्ये जसे की मासे, कोळंबी आणि पशुधन; स्पिरुलिना एकतर ओल्या किंवा वाळलेल्या स्वरूपात पूरक आहारातील घटक म्हणून वापरला जातो. स्पिरुलिना ही एककोशिकीय, तंतुयुक्त निळ्या-हिरव्या शैवाल आहे जी वेगवेगळ्या घट्टपणाच्या सर्पिलमध्ये गुंडाळलेली असते आणि संख्या सुमारे 0.1 मिमी असते. पुरेशा प्रमाणात खनिजे असलेल्या वातावरणात, ते उच्च पोषक घटकांसह, न्यूक्लिक ॲसिडचे कमी प्रमाण, जीवनसत्त्वे आणि खनिजांच्या उच्च सांद्रतेसह वेगाने वाढते. विकसनशील देशांमध्ये, ते अन्न, खाद्य आणि इंधनाचे संभाव्य स्त्रोत म्हणून वापरले जाते. मानवी पोषणासाठी, त्याची लागवड मोठ्या प्रमाणात स्वच्छ पाण्यात आणि नियंत्रित परिस्थितीत केली जाते, तर ते सांडपाण्यांमध्ये देखील उगवले जाते आणि जनावरांच्या खाद्यात वापरले जाऊ शकते. लेखाच्या तळाशी, स्पिरुलिना फार्मिंग प्रोजेक्ट रिपोर्टमध्ये तुम्हाला खर्च आणि नफा तपशील मिळू शकतो.

स्पिरुलीनाचे वैज्ञानिक/वनस्पति नाव

पाळीव प्राणी स्पिरुलीनाचे वैज्ञानिक नाव इरिडेसी कुटुंबातील क्रोकस सॅटिव्हस एल.

स्पिरुलिना आरोग्य फायदे

  • स्पिरुलिनामध्ये उच्च सांद्रता असलेले अनेक पोषक असतात.
  • यामध्ये अँटिऑक्सिडेंट आणि अँटी-इंफ्लेमेटरी गुणधर्म असतात.
  • हे हृदयासाठी चांगले आहे कारण ते LDL आणि ट्रायग्लिसराइड पातळी कमी करू शकते.
  • एलडीएल कोलेस्टेरॉलचे ऑक्सिडीकरण होण्यास थांबवते.
  • कर्करोग विरोधी गुणधर्म असल्याचे दिसून येते आणि तोंडाच्या कर्करोगाविरूद्ध चांगले कार्य करते.
  • अनुनासिक वायुमार्गात जळजळ नियंत्रित करते (ॲलर्जीक राहिनाइटिस लक्षणे).
  • अशक्तपणा विरुद्ध प्रभावी.
  • एचआयव्ही रुग्णांसाठी उपयुक्त कारण ते रोगप्रतिकारक शक्ती मजबूत करते.
  • स्नायूंची ताकद आणि सहनशक्ती सुधारते.
  • मेंदूची ऊर्जा वाढवते कारण ते रिबोन्यूक्लिक ॲसिड वाढवते. प्राण्यांवरील अभ्यासात रक्तातील साखरेची पातळी कमी झाल्याचे दिसून आले आहे.
  • पचनसंस्थेचे आरोग्य सुधारते.
  • वृद्धत्वविरोधी गुणधर्म आहेत.

एका चमचेमध्ये हे समाविष्ट आहे: 4 ग्रॅम प्रथिने, व्हिटॅमिन बी 1 (आरडीएच्या 11% थायमिन), व्हिटॅमिन बी2 (आरडीएच्या 15% रायबोफ्लेविन), व्हिटॅमिन बी3 (आरडीएच्या नियासिन 4%), तांबे (आरडीएच्या 21%), लोह (11%). RDA च्या %), मध्ये ओमेगा -6 आणि ओमेगा -3 फॅटी ऍसिड (सुमारे 1 ग्रॅम), मँगनीज, पोटॅशियम आणि मॅग्नेशियम देखील असतात.

स्पिरुलीनाच्या वाढीसाठी उपयुक्त घटक

हवामान : व्यावसायिक आणि मोठ्या प्रमाणात उत्पादनासाठी स्पिरुलिना पिकवताना योग्य हवामान असलेल्या प्रदेशात करावे लागते. उष्णकटिबंधीय आणि उप-उष्णकटिबंधीय प्रदेश त्याच्या वाढीसाठी योग्य ठिकाणे आहेत. त्यासाठी वर्षभर सूर्यप्रकाश लागतो. स्पिरुलीनाचा वाढीचा दर आणि उत्पादन हे वारा, पाऊस, तापमानातील चढउतार आणि सौर विकिरण यासारख्या विविध घटकांवर अवलंबून असते.

तापमान : उच्च प्रथिने सामग्रीसह उच्च उत्पादनासाठी, 30° ते 35° C दरम्यानचे तापमान आदर्श आहे. स्पिर्युलिना 22° ते 38° C दरम्यान तापमानात टिकून राहू शकते परंतु प्रथिने सामग्री आणि रंग प्रभावित होईल. जेव्हा तापमान 35 डिग्री सेल्सिअसपेक्षा जास्त असते आणि ते 20 डिग्री सेल्सिअसपेक्षा कमी तापमानात टिकू शकत नाही तेव्हा संस्कृतींचे ब्लीचिंग होते.

प्रकाश : प्रकाशाची तीव्रता त्याच्या वाढीमध्ये महत्त्वाची भूमिका बजावते. प्रथिनांचे प्रमाण, वाढीचा दर आणि स्पिरुलीनाच्या रंगद्रव्याच्या संश्लेषणावर प्रकाशाचा थेट परिणाम होतो. 20 ते 30 के लक्समधील प्रकाशाची तीव्रता स्पिरुलिना शेतीसाठी आदर्श असल्याचे आढळले आहे. 2 K लक्स अंतर्गत 10 तासांच्या कालावधीसाठी वेगवेगळ्या प्रकाश छटा देऊन ते पाळले जाते; निळ्या प्रकाशाखाली, त्यात सर्वाधिक प्रथिने सामग्री प्राप्त झाली. पिवळा, पांढरा, लाल आणि हिरवा प्रकाश हे प्रथिनांचे पुढील स्तर होते.

ढवळत : स्पिरुलिनाला प्रकाशाच्या संपर्कात येणे आवश्यक आहे, कारण ते प्रकाशसंश्लेषण करणारे जीव आहे. वरच्या पृष्ठभागावर जास्तीत जास्त प्रकाश असतो, कल्चरच्या वर असलेल्या स्पिरुलिनाचा चांगला विकास होतो तर खाली असलेल्यांचा वाढीचा दर कमी असतो आणि खाली राहिलेली स्पिरुलिना मरू शकते. प्रत्येक जीवाच्या जास्तीत जास्त उत्पादनासाठी आणि योग्य वाढीसाठी त्या संस्कृतीला सतत ढवळावे लागते . हे सर्व जीवांना संस्कृतीच्या शिखरावर पोहोचण्यास मदत करते आणि प्रकाशसंश्लेषण एकसमानपणे होते. ढवळणे मॅन्युअली तसेच यांत्रिक पद्धतीने करता येते. पंप आणि पॅडल चाके स्थापित केली जाऊ शकतात आणि सौर उर्जेवर जाऊ शकतात. हाताने ढवळत असताना जास्तीत जास्त काळजी घेतली पाहिजे जी एकतर काठी किंवा झाडू किंवा इतर कोणत्याही सोयीस्कर गोष्टीने करता येते. ढवळणे एका दिशेने मंद गोलाकार हालचालींनी केले पाहिजे. मॅन्युअल ढवळणे फक्त दिवसा प्रत्येक दोन ते तीन तासांनी एकदा चालते. प्रत्येक ढवळल्यानंतर, उपकरणे आधी पूर्णपणे स्वच्छ केली जातात.

पाण्याची गुणवत्ता : व्यावसायिक स्पिरुलिना शेतीमध्ये, निळ्या-हिरव्या शैवाल नैसर्गिकरित्या वाढणारे जवळचे संवर्धन माध्यम पुन्हा तयार करणे आवश्यक आहे. स्पिरुलिनाच्या वाढीसाठी पाणी हे मुख्य स्त्रोत माध्यम आहे. त्यात स्पिरुलीनाच्या निरोगी वाढीसाठी पोषणाचे सर्व आवश्यक स्रोत असले पाहिजेत. पाण्यामध्ये नियंत्रित मीठ द्रावण देऊन सूक्ष्म-शैवाल मोठ्या प्रमाणात उत्पादनात पाण्याची आदर्श गुणवत्ता राखली पाहिजे. आदर्श pH मूल्य संस्कृती माध्यम 8 ते 11 श्रेणींमध्ये असावे. टाक्या किंवा खड्ड्यांमधील पाण्याची पातळी नियंत्रित ठेवावी. सर्व जीवांमध्ये प्रकाश संश्लेषण प्रक्रिया होण्यासाठी पाण्याची पातळी महत्त्वाची असते. पाण्याची पातळी जितकी खोल जाईल, सूर्यप्रकाशाचा प्रवेश कमी होईल, ज्यामुळे शैवाल वाढीवर परिणाम होईल. किमान 20 सेमी उथळ पातळी ही पाण्याच्या पातळीची आदर्श उंची आहे. संस्कृती माध्यमाची रासायनिक रचना खालीलप्रमाणे आहे:

रासायनिक घटकएकाग्रता (ग्रॅम प्रति लिटर)
सोडियम हायड्रोजन कार्बोनेट (NaHCO3)8.0
सोडियम क्लोराईड (NaCl)1.0
पोटॅशियम नायट्रेट (KNO3)2.0
हायड्रोस मॅग्नेशियम सल्फेट (MgSO4.6H2O)0.16
अमोनियम फॉस्फेट (NH4)3PO40.2
युरिया (CO(NH2)2)0.015
सल्फेट हेप्टा हायड्रेट (FeSO4.6H2O)0.005
लोह पोटॅशियम सल्फेट (K2SO4)1.0
कॅल्शियम क्लोराईड डायहायड्रेट (CaCl2.2H2O)0.1
अमोनियम सायनेट (CH4N2O)0.009

दूषित होणे : संस्कृती माध्यमाच्या दूषिततेचा थेट परिणाम स्पिरुलिना उत्पादनावर होतो. दूषित एकतर कीटक प्रजनन, परदेशी शैवाल किंवा रासायनिक दूषित पदार्थांद्वारे होऊ शकते. पाण्यात कितीही क्लोरीन असेल तर शैवालची वाढ नष्ट होईल. यामुळे स्पिरुलिनाच्या उत्पादनात संपूर्ण नुकसान होईल. डास आणि इतर कीटकांच्या अळ्या एकपेशीय वनस्पतींवर आहार घेतात ज्यामुळे उत्पादनात सुमारे 10% घट होते. कापणीच्या वेळी, अळ्या किंवा प्युपेचे अस्तित्व स्पिरुलिना गुणवत्ता आणि उत्पन्न दूषित करेल. बारीक तार जाळीच्या चौकटीचा वापर करून कल्चर माध्यमातून सर्व बाह्य साहित्य काढले जाऊ शकतात.

स्पिरुलिना लागवड आणि उत्पादन

नैसर्गिक निवासस्थान : नैसर्गिक गोड्या पाण्यात वाढणाऱ्या अनेक अल्गल प्रजातींपैकी स्पिरुलिना ही एक आहे. ते मातीचे दलदल, समुद्राचे पाणी आणि क्षारीय पाणी असलेल्या खाऱ्या पाण्यासारख्या नैसर्गिक अधिवासांमध्ये देखील आढळतात. ते उच्च पातळीच्या सौर किरणोत्सर्गासह उच्च क्षारीय पाण्यात चांगले वाढतात जेथे इतर कोणतेही सूक्ष्मजीव वाढू शकत नाहीत. ते रात्री कमी तापमान 15°C आणि दिवसा काही तास 40°C सहन करू शकतात. नैसर्गिक अधिवासांमध्ये, त्यांचे वाढीचे चक्र पोषक तत्वांच्या मर्यादित पुरवठ्यावर अवलंबून असते. जेव्हा नद्यांमधून किंवा प्रदूषणातून नवीन पोषक द्रव्ये जलकुंभांपर्यंत पोहोचतात, तेव्हा शैवाल वेगाने वाढतात आणि त्याची लोकसंख्या जास्तीत जास्त घनतेपर्यंत वाढवते. जेव्हा पोषक द्रव्ये संपतात तेव्हा स्पिरुलिना तळाशी पोहोचत नाही आणि विघटित होऊन पोषक तत्व पाण्यात सोडते. जेव्हा तलावामध्ये अधिक पोषक द्रव्ये जातात तेव्हा नवीन स्पिरुलिना चक्र सुरू होते.

व्यावसायिक आणि मोठ्या प्रमाणात लागवड : जपानने 1960 च्या दशकाच्या सुरुवातीस क्लोरेला सूक्ष्म शैवालांची मोठ्या प्रमाणावर लागवड सुरू केली आणि त्यानंतर 1970 च्या दशकाच्या सुरुवातीला स्पिरुलिना ही लागवड केली. आज, 22 पेक्षा जास्त देश आहेत जे स्पिरुलीनाची व्यावसायिकरित्या मोठ्या प्रमाणावर लागवड करतात.

तलाव : व्यावसायिक मशागत सामान्यतः उथळ कृत्रिम तलावांमध्ये केली जाते ज्यात यांत्रिक पॅडल व्हील असतात. लागवड दोन प्रकारे केली जाते. 1. काँक्रीटचे तलाव आणि 2. पीव्हीसी किंवा इतर प्लास्टिक शीटने रांगलेले खड्डे. काँक्रीटचे तलाव खूप मोठ्या प्रमाणावर लागवडीसाठी टिकू शकतात, परंतु ते खूप महाग आहे. सुरुवातीच्या काळात उत्पादन खर्च जास्त असेल. कमी किमतीची मातीची सीलिंग आणि टिकाऊ प्लास्टिक शीट जास्त काळ टिकणार नाहीत , परंतु जेव्हा सामग्री झीज होऊ लागते तेव्हा नियमित कालावधीत गुंतवणूक करावी लागते. स्पिरुलिना व्यवसायात काँक्रीटचे तलाव वर्षानुवर्षे अधिक किफायतशीर ठरतील तर कमी-गुंतवणुकीच्या संरचना या व्यवसायात वर्षानुवर्षे अधिक महाग होतील. जमिनीच्या भौतिक परिमाणांवर अवलंबून तलाव कोणत्याही आकाराचे आणि आकाराचे असू शकतात. 50 मीटर लांब, 2-3 मीटर रुंद आणि 20 ते 30 सेंटीमीटर खोलीच्या प्रत्येक तलावाच्या आकारासह एक किंवा अनेक तलावांचे बांधकाम केले जाऊ शकते. जमिनीच्या उपलब्धतेनुसार तलावांची लांबी कितीही असू शकते. प्रत्येक तलावाला पारदर्शक पॉलिथिनच्या आवरणांनी झाकल्याने तापमान वाढण्यास, पाण्याचे बाष्पीभवन कमी होण्यास आणि दूषित होण्याची शक्यता कमी होण्यास मदत होईल.

मिक्सिंग उपकरणे : कल्चर समान रीतीने मिसळण्याचे दोन मार्ग आहेत आणि ते मॅन्युअल कल्चर मिक्स करणे आणि कल्चर यांत्रिक पद्धतीने मिसळणे. हाताची साधने, जसे की लांब काठ्या, किंवा झाडू, किंवा कोणतीही सोयीस्कर उपकरणे वापरली जाऊ शकतात. सामान्यतः वापरल्या जाणाऱ्या यांत्रिक उपकरणांमध्ये पॅडल चाके असतात, ही संस्कृती ढवळण्यासाठी स्थापित केली जातात. संस्कृती ढवळणे सर्व स्पिरुलिना जीवांना प्रकाश संश्लेषणासाठी कार्बन डायऑक्साइड आणि सौर ऊर्जा घेऊ शकतील अशा शिखरावर पोहोचण्यास मदत करते. तलावांच्या आकारानुसार पॅडल व्हील बसवले जातात. सुमारे दोन मीटर व्यासाचे मोठे पॅडल व्हील 10 rpm वेगाने फिरले पाहिजे. 0.7 मीटर व्यासाचे एक लहान पॅडल व्हील योग्य कल्चर ढवळण्यासाठी 25 आरपीएम वेगाने फिरू शकते.

स्पिरुलिना लागवड प्रक्रिया : प्रत्येक काँक्रीट तलावात आवश्यक उंचीवर पाणी टाकल्यानंतर आणि पॅडल चाके बसवल्यानंतर लागवड सुरू करता येते. आवश्यक प्रमाणात आवश्यक क्षार जोडून पाण्यामध्ये योग्य पीएच मूल्य आणि क्षारीय असणे आवश्यक आहे . एकदा पाण्यात मानक सूक्ष्म पोषक घटक तयार झाले की, तलाव स्पिरुलिना बीजनासाठी तयार होतो. आदर्शपणे, एकसमान वाढीसाठी आणि एकसमान कापणीसाठी, प्रत्येक 10 लिटर पाण्यात 30 ग्रॅम कोरडी स्पिरुलिना मिसळली जाते . एक केंद्रित जिवंत स्पिरुलिना संस्कृती तलावाची बीजन म्हणून देखील वापरली जाऊ शकते. व्यावसायिक शेतात, स्पिरुलिनाचे बीज म्हणून संगोपन करण्यासाठी एक तलाव केवळ ठेवला जातो. यामुळे नियमित खरेदी कमी होईल आणि शेती स्वावलंबी होईल आणि जिवंत स्पिरुलिना बियाणे इतर शेतकऱ्यांना विकू शकेल. एकपेशीय जीवाणू बायोमासमध्ये तीन ते पाच दिवसांत दुप्पट होऊ लागतात. कल्चर माध्यमातील पोषक तत्वांचा वापर करून शैवाल वाढतो. चांगल्या उत्पादनासाठी आणि उच्च उत्पादनासाठी शेतकऱ्यांना पोषक घटकांचे मूल्य सतत तपासावे लागते आणि नियमित कालावधीत ताजे पाणी घालावे लागते. पर्यावरणीय परिस्थितीवर नियंत्रण ठेवण्यासाठी शेतकऱ्यांनी सतर्क असले पाहिजे कारण यामुळे संस्कृती माध्यमाला दूषित होण्यापासून प्रतिबंध होतो. जेव्हा स्पिरुलिना संस्कृतींची योग्य काळजी घेतली जात नाही तेव्हा संस्कृती वेगाने वाढतात आणि वेगाने नष्ट होतात. परिपक्व स्पिरुलिना हलक्या ते गडद हिरव्या रंगात बदलते. स्पिरुलिनाची कापणी केव्हा करावी यासाठी एकपेशीय वनस्पतींचे प्रमाण आणि शेवाळाचा रंग हे निर्णायक घटक आहेत. दुसरा मार्ग म्हणजे मोजण्यासाठी सेची डेस्क वापरणे आणि ते सुमारे 0.5 ग्रॅम प्रति लिटर संस्कृती माध्यम असावे.

तलावातील पाण्याची पातळी 20 ते 30 सेमी (25 सेमी ही पाण्याच्या पातळीची आदर्श उंची आहे) राखली पाहिजे. बहुतांश तलाव उघडे असल्याने पाण्याच्या बाष्पीभवनाचा परिणाम शेतीवर होणार आहे. विशेषत: उन्हाळ्यात, संपूर्ण लागवडीदरम्यान पाण्याची पातळी एकसमान (25 सेमी) राखण्यासाठी महिन्यातून सरासरी तीनदा ताजे पाणी तलावात सोडले जाते.

स्पिरुलीनाची कापणी

माध्यमाचे फिल्टरिंग : आधी म्हटल्याप्रमाणे, तलावातील शेवाळाचे प्रमाण हे कापणीसाठी निर्णायक घटक असेल. सर्वसाधारणपणे, पेरणीची प्रक्रिया झाल्यानंतर पाच दिवसांनी तलाव कापणीसाठी तयार होईल. स्पिरुलिना कापणी करण्यासाठी वेगवेगळे शेतकरी वेगवेगळ्या पद्धती वापरतात, याचे कारण भौतिक संसाधने आणि वित्त उपलब्धता आहे. कारण काहीही असो, स्पिरुलिना काढणीसाठी गाळण्याची प्रक्रिया केली जाते. संस्कृती एका कंटेनरमध्ये गोळा केली जाते आणि कापडावर ओतली जाते. कापडावर स्पिरुलिना सोडून संस्कृती माध्यम परत तलावात वाहते. अतिरिक्त किंवा कल्चर मध्यम अवशेष जे अजूनही शिल्लक आहेत ते दाब देऊन किंवा पिळून काढले जाऊ शकतात. सोप्या आणि जलद प्रक्रियेसाठी शेतकऱ्यांनी विविध फिल्टरिंग प्रक्रिया तयार केल्या आहेत. मॅन्युअल आणि द्रुत कापणी प्रक्रियेचे काम कमी करण्यासाठी वापरल्या जाणाऱ्या विविध डिझाइनसाठी इंटरनेटवर अधिक माहिती मिळू शकते. फिल्टर केल्यानंतर, गोळा केलेले स्पिरुलिना क्षार, दूषित पदार्थ किंवा संस्कृतीचे मध्यम अवशेष काढून टाकण्यासाठी डिस्टिल्ड वॉटरमध्ये पूर्णपणे धुतले जाते. साफसफाई पूर्ण झाल्यावर, पाण्याचे प्रमाण पिळून किंवा दाबून काढून टाकले जाते आणि कोरडे होण्यासाठी तयार होते. नव्याने कापणी केलेली स्पिरुलिना त्याच्या पौष्टिक मूल्यांमध्ये सर्वोत्तम असेल. ताजी स्पिरुलिना 2 दिवसांपेक्षा जास्त काळ टिकू शकत नाही, म्हणून त्याची पौष्टिक मूल्ये टिकवून ठेवण्यासाठी आणि जास्त काळ टिकण्यासाठी ती वाळवणे आवश्यक आहे.

स्पिरुलिना सुकवणे : स्पिरुलिना वाळल्यावर बरेच महिने टिकते आणि त्यातील पौष्टिक घटक देखील जतन केले जाऊ शकतात. जलद कोरडे होण्यासाठी, स्पिरुलिना मास किचन प्रेस खवणीच्या आत ठेवला जातो आणि नंतर सूर्याखाली लांब स्वच्छ कापडावर पातळ पट्ट्यामध्ये दाबला जातो. हे जलद कोरडे होण्यास मदत करते. किचन प्रेसमध्ये वेगवेगळ्या छिद्रांच्या आकाराच्या विविध डिस्क असतात. आरामदायी आणि जलद कोरडे होण्यास मदत करणारी डिस्क वापरा . स्पिरुलिना वस्तुमान नूडल्ससाठी वापरल्या जाणाऱ्या मशीनद्वारे पातळ पट्ट्यामध्ये पिळून काढले जाते आणि ते सुकविण्यासाठी उघड्या उन्हात ठेवले जाते. काही शेतकरी कापडावर चाकू वापरून स्पिरुलिना मास पातळ थरात लावतात. काहीजण नूडलसारख्या स्ट्रँडसाठी सिरिंज वापरतात. कोणत्याही पद्धती आणि साहित्य वापरले, कोरडेपणाचा कालावधी कमी केल्याने दूषित घटक कमी होतील. विद्युत किंवा सौर उर्जेवर चालणारे ओव्हन जलद कोरडे करण्यासाठी वापरले जाऊ शकतात. ओव्हनमधील तापमान 60 डिग्री सेल्सिअसवर ठेवल्यास सुमारे 4 चौकार लागतात तर 40 डिग्री सेल्सिअस स्पिरुलिना कोरडे होण्यासाठी सुमारे 15 ते 16 तास लागतात.

ग्राइंडिंग आणि स्टोरेज: स्पिरुलिनाचे चांगले वाळलेले स्ट्रँड आता पीसण्यासाठी तयार आहेत. पीठ तयार करण्यासाठी ग्राइंडिंग मशीनचा वापर वाळलेल्या शेवाळाच्या ग्राउंडिंगसाठी केला जाऊ शकतो. स्पिरुलिना ग्राउंड करून मऊ पावडर धूळ बनवली जाते जी नंतर वेगवेगळ्या वजनांनी पॅक केली जाते आणि मार्केटिंगसाठी सीलबंद केली जाते. व्हॅक्यूम वाळलेल्या आणि हवाबंद पॅकिंगमुळे पौष्टिक गुण तीन ते चार वर्षांपर्यंत टिकून राहतील.

स्पिरुलिना शेतीमध्ये खर्च आणि नफा

स्पिरुलिना फार्मिंगचे अर्थशास्त्र : हा प्रकल्प अहवाल उद्योजकांना गुंतवणूक आणि महसूल यांचे सामान्य विहंगावलोकन देण्यासाठी आहे आणि नमूद केलेले आकडे वास्तविक नसून व्यवसाय समजून घेण्यासाठी आहेत. बांधलेला प्रत्येक तलाव 10 x 20 फूट आकाराचा आहे. आणि असे सुमारे 20 तलाव आहेत. प्रत्येक तलावातून दररोज सरासरी 2 किलो ओले संवर्धन होईल. शेतकऱ्याला हे समीकरण समजून घ्यायचे आहे की एक किलो ओले कल्चर 100 ग्रॅम कोरडे पावडर देईल. यावर आधारित, सरासरी 20 टँक स्पिरुलिना शेती व्यवसायातून दररोज 4-5 किलो कोरडी स्पिरुलिना पावडर तयार होईल . स्पिरुलिनाचे एका महिन्यात उत्पादन सुमारे 100 ते 130 किलो प्रति महिना होईल. बाजारात ड्राय स्पिरुलिना पावडर सुमारे ५० रुपयांना मिळेल. 600/- प्रति किलो. एक शेतकरी दरमहा सुमारे 40-45,000/- कमवू शकतो. एक शेतकरी टिकाऊ प्लॅस्टिक शीटने झाकलेल्या मातीच्या खड्ड्यांत जाऊन आपली निश्चित गुंतवणूक कमी करू शकतो ज्यासाठी त्याला सुमारे रु. 3-4.5 लाख. शेतकरी जमिनीतील उपलब्ध जागेचा जास्तीत जास्त वापर करून काँक्रीट तलावाव्यतिरिक्त कमी किमतीच्या, टिकाऊ साहित्याने बनवलेल्या टाक्या वाढवून अधिक नफा कमवू शकतो, ज्यामुळे श्रम आणि गुंतवणूक कमी होऊन अधिक नफा मिळेल.

भांडवली गुंतवणूक खर्च

S. क्रविशेषखर्च रु
तलाव बांधकाम (20 @ 50,000/-)10,00,000
2प्लांट मशिनरी15,000
3प्रयोगशाळा उपकरणे5,000
4जल शुद्धीकरण प्रकल्प1,50,000
पाइपिंग काम25,000
6इलेक्ट्रिकल कामे15,000
पडदे कोरडे करणे10,000
8कापणी पडदे5,000
पॅकिंग साहित्य2,500
10रसायने (दर महिन्याला)2,000
11श्रम (मासिक आधारावर)18,000
12नानाविध2,500
एकूण भांडवली गुंतवणूक12,50,000
S. क्रविशेषखर्च रु
एकूण भांडवली गुंतवणूक12,50,000
2मासिक आधारावर ऑपरेशनल खर्च25,000
एकूण किंमत12,75,000

एकूण किंमत


उत्पन्न

S. क्रविशेषखर्च रु
स्पिरुलिना पावडरची विक्री @ रु. 600 प्रति किलो72,000
Income.m (विक्री – ऑपरेशनल कॉस्ट)47,000

स्पिरुलिना गुणवत्ता तपशील

खालील गुणवत्तेची वैशिष्ट्ये पूर्ण केल्यास उत्पादन सुमारे 600 ते 650/- प्रति किलो मिळेल.

S. क्रविशेषगुणवत्ता %
ओलावा3%
2प्रथिने65%
3चरबी7%
4क्रूड फायबर9%
कर्बोदके16%
6ऊर्जा (100 ग्रॅम )346 KCal
मूस आणि बुरशीशून्य
8कोलिफॉर्म्स, साल्मोनेला, स्ट्रेप्टोकोकी बॅक्टेरिया आणि आंबलेल्या गंधशून्य

स्पिरुलिना लागवडीचे प्रशिक्षण

हे शिकण्यासारखे मोठे विज्ञान नाही. प्रशिक्षण कालावधी जास्त दिवस घेणार नाही, ही एक संक्षिप्त शिक्षण प्रक्रिया आहे जी फक्त काही दिवस टिकू शकते. जरी प्रशिक्षण खूप सोपे असेल, परंतु चांगले उत्पादन आणि यशस्वी होण्यासाठी खूप महत्वाचे आहे. ज्यांनी स्पिरुलिना व्यवसायाची शेती सुरू केली ते अनेक साध्या चुकांमुळे अयशस्वी झाले आहेत आणि छोट्या छोट्या चुकांमुळे संपूर्ण उत्पन्न खराब होईल. त्यामुळे प्रशिक्षणासोबतच अनुभव घेण्याची शिफारस केली जाते. योग्य प्रशिक्षण तुम्हाला जास्तीत जास्त परताव्यासह दर्जेदार उत्पन्न मिळवून देईल आणि तुम्ही सुरुवातीपासूनच गुंतवलेले कोणतेही पैसे न गमावता. काही प्रशिक्षण केंद्रांची यादी खालीलप्रमाणे आहे .

GMs Spirulina, C/S क्रमांक 121/1, केंद्रीय प्रशासनाच्या विरुद्ध. बिल्डिंग, इंदिरा कॉलनी, उरुण इस्लामपूर , महाराष्ट्र ४१५४०९, फोन : ०७५०७५ १६००६

शाश्वत विकासासाठी नाल्यान संशोधन केंद्र , नवल्लोर गाव, कांचीपुरम जिल्हा, तामिळनाडू, फोन: 044- 28193063 (कार्यालय), मोबाईल: 98840-00413 आणि 98840-00414 (शेत).

स्पिरुलिना उत्पादन, संशोधन आणि प्रशिक्षण केंद्र , कोंडयामपट्टी गाव, मदुराई

शैवालचे संवर्धन आणि उपयोग केंद्र , सूक्ष्मजीवशास्त्र विभाग, ICAR-IARI, नवी दिल्ली-110012

चावडी स्पिरुलिना ट्रेनिंग , फ्लॅट नं 301, प्रेरणा आर्केड बिल्डिंग, तारकपूर बस स्टँड समोर, अहमदनगर

स्पिरुलिना एंटरप्रेन्युअर्स रिसर्च सेंटर , ढोणे, कुरनूल जिल्हा , आंध्र प्रदेश +91 9490884164 मुडेस1 स्पिरुलिना, स्ट्रीट नंबर 1, येराबोडा , उप्परपल्ली , हैदराबाद, तेलंगणा 500030, +91 0929966 0178

स्पिरुलिना शेतीमध्ये टिपा आणि आव्हाने

  • संपूर्ण लागवडीदरम्यान संस्कृती माध्यमात एकसमान पोषक घटक ठेवा.
  • तलावातील मध्यम तापमान आणि 20-25 सेमी उंचीची पातळी राखा.
  • दिवसभरात तीन ते चार तासांतून एकदा एका दिशेने कल्चर मिडीयम हलक्या हाताने ढवळणे आवश्यक आहे.
  • संस्कृती माध्यमाची दूषितता टाळा.
  • डासांच्या अळ्या त्याला खाऊन 10% उत्पादन नष्ट करतात.
  • हे साध्य करण्यासाठी 65% प्रथिने सामग्री बाजार मूल्य मिळवेल; संवर्धन माध्यमातील पोषक घटक संपूर्ण लागवडीदरम्यान सातत्याने राखले पाहिजेत.
  • निरोगी वाढीसाठी थेट सूर्यप्रकाश उपलब्ध असावा.
  • जेव्हा तलावाला अमोनियाचा वास येऊ लागतो तेव्हा गोडे पाणी दिले जाते.
  • जाड हिरवा थर तयार होणे कापणीच्या विलंब दर्शवते.
  • हवाबंद पिशवीत साठवली जाते .

पर्माकल्चर म्हणजे काय? पर्माकल्चर शेती कशा प्रकारे केली जाते? | What is permaculture farming?

शाश्वततेच्या अनेक नवीन पद्धती आहेत, परंतु तुमच्या जीवनात किंवा व्यवसायात प्रस्थापित करण्यासाठी पर्माकल्चर ही सर्वात मौल्यवान जीवनशैली असू शकते का?

निसर्ग ही एक शक्तिशाली गोष्ट आहे – ती स्वतःला बरे करू शकते आणि पृथ्वीवरील सर्व सजीवांना भरपूर संसाधने प्रदान करू शकते. तथापि, जागतिक लोकसंख्या गगनाला भिडत असताना, वाढलेले औद्योगिकीकरण आणि शहरीकरण यासारख्या गोष्टींमुळे इकोसाइड आणि जंगलतोड यासारख्या हानिकारक विधींचा जन्म झाला आहे , जे निसर्गाने आपल्याला जगण्यासाठी दिलेल्या महान भेटवस्तूंचा वापर करण्याऐवजी पर्यावरणाला हानी पोहोचवत आहेत.

21 व्या शतकातील आपली मानवनिर्मित उद्दिष्टे साध्य करण्यासाठी जे उपलब्ध आहे ते वापरण्याचे उद्दिष्ट ठेवून, तरीही मातृ निसर्गाच्या बरोबरीने कार्य करत असताना, शहरीकरण किंवा औद्योगिकीकरणाच्या संकल्पना नष्ट न करणारी युक्ती असेल तर? असे दिसून आले की तेथे आहे आणि त्याला पर्माकल्चर म्हणतात.

पर्माकल्चर म्हणजे काय?

लोक आणि पर्यावरणाचा अशा प्रकारे वापर करण्याची संकल्पना आहे ज्यामुळे कोणताही कचरा निर्माण होत नाही – आणि निसर्गात दिसणाऱ्या बंद लूप सिस्टमच्या वापरास प्रोत्साहन देते.

क्लोज्ड लूप सिस्टीम, पर्यावरणाबद्दल बोलत असताना, त्या आदर्शाचा संदर्भ घेतात जिथे काहीही वाया जाऊ नये. उदाहरणार्थ, जुने कपडे कचऱ्यात फेकण्याऐवजी – साहित्याचा पुनर्वापर केला जावा किंवा कपड्यांना काटकसरीच्या दुकानात दुसऱ्या हाताचे कपडे म्हणून विकले जावे.

पर्माकल्चर स्वतःला एक अशी प्रणाली म्हणून प्रस्तुत करते जी जीवनाच्या सर्व प्रकारांमध्ये फायदेशीर प्रभावांना चालना देण्यासाठी संकल्पनात्मक धोरणे एकत्रित करण्याचा प्रयत्न करते जिथे सामान्यत: हानिकारक पर्यावरणीय क्रियाकलाप सामान्यतः आपत्तीजनक प्रभाव दर्शवतात.

समाजात परमाकल्चर लागू करण्याच्या काही उदाहरणांमध्ये शेतीचे नियमन करणे, पाणी आणि उर्जेचा स्रोत कसा मिळवला जातो, पर्यावरणास अनुकूल इमारत योजना, जंगलतोड कमी करणे, कचरा व्यवस्थापित करणे किंवा पुनर्वापर करणे, प्राण्यांच्या जीवनाच्या गुणवत्तेला चालना देणे आणि आर्थिक आणि सामाजिक स्थिती सुधारण्यासाठी जे काही शक्य आहे ते करणे समाविष्ट आहे. एक समुदाय.

पर्माकल्चर डिझाईन ही संकल्पनात्मक, भौतिक आणि धोरणात्मक घटकांना एका पॅटर्नमध्ये एकत्रित करण्याची एक प्रणाली आहे जी जीवनाला त्याच्या सर्व प्रकारांमध्ये लाभ देण्यासाठी कार्य करते – निसर्गाच्या विरोधात न जाता त्याच्याबरोबर काम करण्याचा प्रयत्न करते.

शेवटी, पर्माकल्चर संपूर्ण क्षेत्रामध्ये विविध प्रणाली इको-फ्रेंडली रीतीने राखण्यासाठी प्रयत्न करते आणि पर्यावरणातील विविधता आणि स्थिरतेशी देखील संबंधित आहे.

पर्माकल्चरचा पर्यावरणावर कसा परिणाम होतो?

जैवविविधता, अन्न आणि पाणी पुरवठा आणि एकूणच मानवी आरोग्य यासारख्या क्षेत्रांवर हवामानातील बदल सतत, तीव्र परिणाम दर्शवत आहेत. वाढत्या जागतिक तापमानाचा मानवी शरीरावर शारीरिक आणि मानसिक परिणाम होतो आणि कोरड्या कालावधीमुळे पिकांची यशस्वी कापणी कमी होते आणि आपला पाणीपुरवठा कमी होतो. बदलत्या जागतिक तापमानामुळे आपल्या परिसंस्थेतील नैसर्गिक संतुलन बिघडते, जिथे आपली अन्नसाखळी सुरू होते.

थोडक्यात, हवामान बदल कोणालाही मदत करत नाही – परंतु विविध क्षेत्रांमध्ये पर्माकल्चर लागू केल्याने या उद्योगांना अधिक सहजतेने अधिक पर्यावरणास अनुकूल आणि टिकाऊ सवयींमध्ये संक्रमण होण्यास मदत होऊ शकते.

उदाहरणार्थ, आजच्या जगात शहरीकरण आणि विविध वाढत्या लोकसंख्येमुळे पिकांच्या अपवादात्मक मागणीसह, प्रत्येक हंगामात कापणी केलेल्या पिकांची संख्या वाढवण्यासाठी शेतीला विषारी रसायने वापरण्याची वाईट सवय लागली आहे. ही विषारी रसायने पर्यावरणासाठी चांगली नाहीत, परंतु मानवी शरीरासाठी ते पचण्यासाठी देखील सर्वोत्तम नाहीत.

पर्माकल्चरद्वारे, शेतकरी मानव आणि शेतीसारख्या प्रणालींमध्ये सकारात्मक संबंध निर्माण करू शकतात जे जगण्यासाठी अनिवार्य आहेत. दुस-या शब्दात, पर्माकल्चर नैसर्गिक पद्धतीचा शोध घेईल ज्यामुळे भरपूर प्रमाणात पिकांची निर्मिती होईल जी निसर्गाच्या नैसर्गिक संसाधनांशी संबंधित आहे.

पर्माकल्चर हा पर्यावरणाला मदत करण्याचा सर्वात अखंड मार्ग आहे, कारण तो लोकांच्या जीवनाची गुणवत्ता सुधारण्यासाठी समर्पित आहे, ज्याचा अर्थ शेवटी मानवी जीवनासाठी सर्व महत्वाच्या घटकांच्या स्त्रोताशी सामना करणे – पर्यावरण.

पर्माकल्चरची मुख्य उद्दिष्टे कोणती आहेत?

पर्माकल्चरचे मुख्य उद्दिष्ट हे आहे की व्यक्ती आणि व्यवसायांना निसर्गाच्या विरोधात न राहता त्यांची उद्दिष्टे साध्य करण्यासाठी निसर्गाच्या संयोगाने कार्य करण्यास प्रभावित करणे. पर्माकल्चर सर्व कृतींमध्ये सजगतेच्या तत्त्वज्ञानाला प्रोत्साहन देते ज्यामध्ये अनेक क्षेत्रांमध्ये डोमिनोसारखा, हानिकारक प्रभाव पाडण्याची क्षमता आहे. शहरीकरणाच्या फायद्यासाठी जंगलाचा नाश करणे सोपे आहे, परंतु बहुतेकदा ते त्याच्यामुळे झालेले नुकसान पाहत नाही.

पर्माकल्चर त्यांना कृतींचा पूर्ण विचार करण्यास प्रोत्साहित करते आणि त्यांच्याशी अनुसरण करण्याआधी एक कृती कशी सुधारू शकते हे ओळखण्यासाठी – त्याचा दुसऱ्यावर नकारात्मक परिणाम होऊ शकतो.

एका अर्थाने, पर्माकल्चर ही एक जीवनशैली आहे – ती आपल्याला आपल्या कृतींच्या सर्व संभाव्य परिणामांचे मूल्यांकन करण्यास शिकवते. म्हणूनच पर्माकल्चर हे एक मौल्यवान कौशल्य आहे जे पर्यावरणीय स्थिरतेच्या इतर पद्धतींपेक्षा वेगळे आहे, कारण ते आपल्या जीवनाच्या सर्व क्षेत्रांमध्ये वापरले जाऊ शकते आणि एक मौल्यवान कौशल्य म्हणून काम करते जे एखाद्याला हवामान बदलाविरूद्ध लढण्यासाठी आवश्यक आंतरिक प्रेरणा प्रदान करू शकते. .

1800 च्या दशकात औद्योगिकीकरणाच्या काळापासून मानवी वसाहती गगनाला भिडत असल्याने, उच्च कार्बन उत्सर्जन करणाऱ्या क्रियाकलापांनी असे चित्रित केले आहे की मानवांना कचरा निर्माण करणे सोपे जाते आणि मानवी क्रियाकलापांमुळे ग्रस्त असलेल्या जमिनींचा अनादर होतो.

दु:खद सत्य हे आहे की, मानवाने अनेक नैसर्गिक व्यवस्था आणि वसाहती नष्ट केल्या आहेत ज्यांना अस्पर्शित राहायला हवे होते – आणि पर्माकल्चर हे मूल्य मानवांमध्ये पुढे जाण्याचा प्रयत्न करते.

पर्माकल्चरमध्ये, नैसर्गिक प्रणाली आणि स्थानिक वसाहतींना अपरिहार्य संसाधने म्हणून पाहिले पाहिजे ज्यात कोणत्याही प्रकारे बदल किंवा छेडछाड केली जाऊ नये. औद्योगिकीकरण किंवा शहरीकरण यांसारख्या क्रियाकलापांमुळे प्रभावित झालेल्या कोणत्याही नैसर्गिक प्रणाली किंवा वसाहतींना पुनर्संचयित करण्यासाठी त्यांना योग्य लक्ष आणि काळजी दिली पाहिजे. संकटात सापडलेल्या वनस्पती आणि प्राण्यांनाही असाच आधार मिळाला पाहिजे.

पर्माकल्चरचे मुख्य ध्येय म्हणजे प्रजाती आणि नैसर्गिक वसाहतींचे महत्त्व स्पष्ट करणे. आपण नवीन मिनी मॉल्स किंवा नवीन अपार्टमेंट कॉम्प्लेक्स देखील बांधू शकतो, परंतु आपण समान नैसर्गिक परिसंस्था किंवा निवासस्थान दोनदा पुन्हा तयार करू शकत नाही. पर्माकल्चरचा आदर्श म्हणजे शक्य तितक्या कमी-पर्यावरणदृष्ट्या आक्रमक मार्गाने त्यांचे ध्येय साध्य करणे.

भारतातील सर्वात श्रीमंत शेतकरी – डॉक्टर राजाराम त्रिपाठी [व्हिडिओ] | औषधी वनस्पतींची शेती | Richest farmer of India – Dr. Rajaram Tripathi | Herbal Farming | Medicinal Farming | Farming Motivation

औषधी वनस्पतींची शेती करणारे डॉक्टर राजाराम त्रिपाठी हे कोंडागाव, छत्तीसगड येथील रहिवाशी आहेत. कोंडागाव हे शिल्प शहर म्हणून ओळखले जाते. येथील घडावा शिल्प खूप प्रसिद्ध आहेत. डॉक्टर राजाराम त्रिपाठी यांनी या शहराला आणखी एक नवीन ओळख मिळवून दिली आहे. हे शहर आता भारतातील सर्वात श्रीमंत शेतकरी डॉक्टर राजाराम त्रिपाठी यांच्या नावाने देखील ओळखले जाते. डॉक्टर राजाराम त्रिपाठी यांनी हे सिद्ध करून दाखवले आहे कि योग्य तंत्र, आधुनिक पद्धती आणि इचछाशक्तीच्या जोरावर आपण हवे ते साध्य करू शकतो. चला तर मग त्यांच्या यशस्वी शेतीबद्दल जाणून घेऊया.

औषधी वनस्पतींची शेती

डॉक्टर राजाराम त्रिपाठी हे औषधी वनस्पतींची शेती करतात. ते ३०० पेक्षा अधिक वेगवेगळ्या प्रकारच्या वनस्पतींचे संवर्धन करतात. डॉक्टर राजाराम हे नैसर्गिक ग्रीनहाऊस पद्धतीने शेती करतात. एक एकर मध्ये पॉलीहाऊस बनवण्याचा खर्च ४० लाख येतो. परंतु राजाराम याच्या पद्धतीने झार आपण ग्रीनहाऊस बनवले तर त्याचा खर्च केवळ १.६ लाख येतो. नैसर्गिक ग्रीनहाऊस झाडांच्या साहाय्याने बनवले जाते त्यामुळे ७-८ वर्षांच्या कालावधी नंतर आपण लाकडाचे देखील उत्पन्न घेऊ शकतो.

डॉक्टर राजाराम शेतीकडे कसे वळले?

डॉक्टर राजाराम आधी कर्ज वसुली चे काम करत होते. त्यावेळी त्यांच्या लक्षात आले कि जवळ पस ८०-९०% शेतकरी डिफॉल्टर आहेत. यामागचे कारण शोधण्याचा त्यांनी प्रयत्न केला. त्यासाठी त्यांनी इकॉनॉमी चा अभ्यास करून MA पदवी मिळवली. त्यानंतर शेती व त्यासाठी नाबार्ड कडून पुरवले जाणारे कर्ज याचा अभ्यास करून त्यातील उणिवा शिधून काढल्या आणि नाबार्ड समोर त्या सिद्ध देखील करून दाखवल्या.

त्यावेळी नाबार्ड ने शेती कर्ज हा तोट्याचा व्यवसाय असल्याचे मान्य केले परंतु फक्त उणिवा शोधून काही होणार नाही तुम्ही यावर काही तरी उपाय देखील शोध असा सल्ला नाबार्ड ने त्यांना दिला.

त्यानंतर त्यांनी नोकरी सोडली व ते शेतीकडे वळले. अभ्यापूर्वक शेती करून त्यांनी फायदेशीर व्यवसाय निर्माण केला. त्यात त्यांना अनेक अडचणींचा देखील सामना करावा लागला. जमिनीचा लिलाव होण्याची देखील वेळ अली परंतु त्यांनी हार मानली नाही. आज ते वार्षिक २५ कोटींपेक्षा अधिक टर्नओव्हर करत आहेत.

काली मिर्च

डॉक्टर राजाराम त्रिपाठी प्रामुख्याने काळ्या मिरचीचे उत्पादन घेतात ज्यामध्ये त्यांना सर्वात जास्त फायदा होतो. यासोबतच ते शेतकऱ्यांना काळ्या मिरचीचे उत्पादन घेण्यासाठी मार्गदर्शन देखील करतात. या मोडेल ने काम केल्यास आपल्याला ७-८ वर्षात प्रति एकर ५-६ कोटींची उत्पन्न मिळते.

महिला सशक्तीकरण

डॉक्टर राजाराम याच्या जवळपास १० संस्था आहेत जेथे ८०% महिला कामगार आहेत. या शेतांमध्ये औषधी वनस्पती, मसाल्याचे पदार्थ, मध इ. चे उत्पादन घेतले जाते. त्यांच्या सर्व प्रकारच्या पिकांचे उत्पादन, कापणी, मिरची सुकवणे, साफ करणे, पॅकेजिंग करणे अशा सर्व प्रकारच्या कामांची जबाबदारी महिलांच्या खांद्यावर आहे. या सर्व महिला आदिवासी समाजाच्या आहेत. डॉक्टर राजाराम यांच्यासोबत काम करण्यापूर्वी त्या धान्याची शेती करत होत्या. ज्यात त्यांना फार काही फायदा होत नव्हता. परंतु आता हर्बल फार्मिंग मधून त्या आधीपेक्षा अधिक कमी करत आहेत.

मा दंतेश्वरी हर्बल गुप

मा दंतेश्वरी हर्बल ग्रुप या कंपनी च्या माध्यमातून डॉक्टर राजाराम यांनी MD बॉटॅनिकल्स या ब्रँड ची स्थापना केली आहे. या ब्रँड च्या माध्यमातून अनेक सेंद्रिय उत्पादनांची निर्मिती केली जाते.

भारतातील सर्वात श्रीमंत शेतकरी – डॉक्टर राजाराम त्रिपाठी

यशस्वी शेतकरी डॉ. राजाराम त्रिपाठी हे छत्तीसगडमधील बस्तर जिल्ह्यातील रहिवासी आहेत. त्यांना हरित योद्धा, कृषी ऋषी, हर्बल किंग, फादर ऑफ सफेद मुसळी इत्यादी पदव्या देऊन गौरविण्यात आले आहे. डॉ. राजाराम त्रिपाठी यांनी शेतीतून केवळ त्यांचे जीवनच बदलले नाही, तर इतर अनेक शेतकऱ्यांना आर्थिकदृष्ट्या मजबूत केले. म्हणूनच कृषी जागरण आयोजित आणि महिंद्रा ट्रॅक्टर्सने प्रायोजित केलेल्या ‘मिलियनेअर फार्मर ऑफ इंडिया-2023 अवॉर्ड्स’ शोमध्ये केंद्रीय मत्स्यव्यवसाय, पशुसंवर्धन आणि दुग्ध मंत्री पुरषोत्तम रुपाला. डॉ. राजाराम त्रिपाठी यांना ‘भारतातील सर्वात श्रीमंत शेतकरी’/RFOI देण्यात आला. पुरस्कार. त्याचप्रमाणे डॉ. राजाराम त्रिपाठी औषधी पिकांच्या लागवडीतून वार्षिक 25 कोटी रुपयांची उलाढाल करतात. जर आपण त्यांच्याशी संबंधित शेतकऱ्यांबद्दल बोललो तर, शेतकऱ्यांचा संपूर्ण समूह औषधी पिकांच्या लागवडीतून दरवर्षी सुमारे 2.5 हजार कोटी रुपयांची उलाढाल/औषधी वनस्पतींच्या शेतीतून नफा कमावत आहे. अशा परिस्थितीत यशस्वी शेतकरी डॉ.राजाराम त्रिपाठी यांची यशोगाथा या व्हिडिओमध्ये पाहूया.

३ वर्षात शेतीच्या जोरावर उभी केली १२०० कोटींची कंपनी [विडिओ] | झेटा फार्म्स Zetta Farms | Rituraj Sharma | Farming motivation

शेतकरी म्हटलं कि भर उन्हात शेतात रक्ताचं पाणी करणाऱ्या मायबाप शेतकऱ्याचं चित्र डोळ्यासमोर उभं राहतं. बहुतांशी ते खरं देखील आहे. काही अपवाद वगळता, बरेचसे शेतकरी वर्षभर कष्ट करूनही जेमतेम आपल्या कुटुंबाचे पोट भरता येईल व मुलांना प्राथमिक शिक्षण देता येईल इतकेच कमावतात. कित्येकदा तोटा देखील होतो. परंतु अलीकडच्या काळात हे चित्र बदलत आहे. बरचसे शिक्षित तरुण आधुनिक शेतीची माहिती घेऊन शेतीकडे वळत आहेत व पारंपरिक शेतीपेक्षा कित्येक पटींनी अधिक उत्पन्न घेत आहेत.

आपण आज अशाच एका तरुणाच्या यशस्वी शेतीची माहिती घेणार आहोत.
रितुराज शर्मा हे गुडगाव मधील एक शेतकरी आहेत ज्यांनी शेतीकडे व्यावसायिक दृष्टिकोनाने पाहिले आणि झेटा फार्म्स नावाची कंपनी स्थापन केली. या कंपनीची सुरुवात तीन वर्षांपूर्वी झाली. त्यावेळी त्यांच्याकडे २० एकर जमीन होती. आत्तापर्यंत त्यांनी २०००० एकर जमीन भाडेतत्वावर घेतलेली आहे. पुढच्या एका वर्षामध्ये ८०,००० एकर जमीन भाडेतत्वावर घेण्याची योजना बनवली आहे. कंपनीने आत्तापर्यंत १३० कोटींचा टर्नओव्हर केला आहे. ज्यामध्ये त्यांचा प्रॉफिट ३३ कोटी आहे. आज या कंपनीची किंमत १२०० कोटी लावली जात आहे. रितुराज शर्मा यांनी केवळ ३ वर्षात खूप मोठा पल्ला गाठला आहे.
“शेतकरी समजतो कि मी बीज लावले, खात दिले, पाणी दिले, आता पुढे काय होईल ते होईल. हे चुकीचे आहे. शेती हा एक व्यवसाय आहे. आणि आपण त्याला व्यवसायाप्रमाणेच सर्व गोष्टींचा विचार करून चालवले पाहिजे.”, रितुराज शर्मा म्हणतात.

झेटा फार्म्स काय करते?

झेटा फार्म्स शेतीला एका व्यावसायिक कंपनी प्रमाणे चालवते. कंपनीमध्ये ते सर्व खाते आहेत जे एका कॉर्पोरेट कंपनी मध्ये असतात. फिनान्स, ऑपरेशन्स, IT इत्यादी.
कंपनी मोठ्या प्रमाणावर शेत जमीन भाडेतत्वावर घेते व त्यावर शेती करते परंतु सर्व गोष्टींचं अभ्यास करून.
कुठले पीक किती प्रमाणात घ्यावे. कुठल्या पिकाला अधिक भाव मिळेल यासर्व गोष्टींचा अभ्यास करूनच पिके घेतली जातात. शेती करण्यासाठी कंपनीने शेतकऱ्यांनाच नोकरीवर ठेवले आहे (रितुराज शर्मा त्यांना कृषिवीर असे संबोधतात). ज्याच्या बदल्यात त्यांना प्रत्येक महिन्याला ठराविक पगार मिळतो. कंपनी कायदेशीर असल्यामुळे शेतकऱ्यांचा PF देखील जमा होतो.
याशिवाय कंपनी शेतकऱ्यांना मोफत इन्शुरन्स देखील देते.
झेटा फार्म्स हि कंपनी १५ राज्यांमध्ये काम करते. कंपनी ६० पेक्षा जास्त पिकांचे उत्पादन घेते. ज्यामध्ये चहा कॉफी पासून सुगंधी वनस्पतींपर्यंत जवळपास सर्व प्रकारची पिके आहेत. कंपनीमध्ये जवळपास २९०० कर्मचारी काम करतात.

झेटा कंपनीची तत्वे

शेती क्षेत्रामध्ये शेतकऱ्यांना प्रामुख्याने २ अडचणींचा सामना करावा लागतो. एक म्हणजे हवामान आणि दुसरे पिकांचा हमी भाव. कांदा टोमॅटो सारख्या पिकांना कधी सोन्याचे भाव मिळतात तर कधी कधी केलेला खर्च देखील वसूल होत नाही. याच अडचणींना रितुराज शर्मा यांनी ओळखले आणि त्यावरती एक उपाय शोधून काढला. जेव्हा हवामान खराब होते किंवा कुठल्या पिकाचे जास्त उत्पादन झाल्यामुळे भाव कमी झाले तरी हे एकाच वेळी पूर्ण भारतात होऊ शकत नाही. एखाद्या जिल्ह्यात किंवा राज्यात होऊ शकते. हे त्यांनी ओळखले व त्यांनी भारतातील जवळपास सर्व दिशांमध्ये वेगवेगळ्या ठिकाणी जमिनी घेतल्या. त्यामुळे भविष्यात त्यांना एखाद्या राज्यामध्ये तोटा होऊ शकतो परंतु सर्वच ठिकाणी तोटा होणार नाही. बऱ्याच ठिकाणी फायदाच होईल. त्याचप्रमाणे संपूर्ण देशात एकाच वेळी सर्वच पिकांचे भाव पडणार नाहीत. काही बोटावर मोजण्याइतक्या पिकांमध्ये तोटा होईल परंतु इतर पिकांमध्ये नफा होईल. त्यामुळेच कंपनी ६० पेक्षा जास्त वेगवेगळ्या पिकांचे उत्पादन घेते.

अल्पभूधारक शेतकऱ्यांसाठी रितुराज शर्मा यांचा सल्ला

रितुराज शर्मा सांगतात कि झार आपण अल्पभूधारक असाल तर २ पद्धतीने आपण उत्पन्न वाढवू शकता.
१. गहू बाजरी सारखी पिके ना घेता भाजीपाल्याचे उत्पन्न घ्या. यामध्ये प्रति एकर जास्त उत्पन्न मिळते.
२. FPO मॉडेल मध्ये काम करा. म्हणजे आपल्या आजूबाजूच्या अनेक अल्पभूधारक शेतकऱ्यांना एकत्र आणा आणि सर्वांनी मिळून अनेक वेगवेगळ्या पिकांचे उत्पादन घ्या व आलेले उत्पन्न वाटून घ्या.
शेतकऱ्यांनी जुन्या पिढी दर पिढी चालत आलेल्या परंपरा बाजूला ठेऊन नवीन पद्धती अजमावायला हव्या. आपल्या आजूबाजूच्या बर्याचश्या गोष्टी बदलत चालल्या आहेत. हवामान, पाणी, जमीन हे सर्व बदलत चालले आहे त्यामुळे आपण देखील बदलत्या काळानुसार स्वतःला व आपल्या शेती करण्याच्या पद्धतींना बदलायला हवं.

३ वर्षात शेतीच्या जोरावर उभी केली १२०० कोटींची कंपनी [विडिओ]

रितुराज शर्मा यांनी आपल्या आधुनिक शेतीच्या ज्ञानाच्या जोरावर खूप मोठं व्यवसाय उभं केला व त्यातून ते भरपूर नफा देखील मिळवत आहेत. स्टोरी आवडली असल्यास कमेंट करा व अशा आणेल कथा जाणून घेण्यासाठी whatsapp ग्रुप ला जॉईन व्हा.
धन्यवाद!

रितुराज शर्मा यांच्या झेटा फार्म्स बद्दल अधिक माहिती हवी असेल तर खालील विडिओ नक्की बघा.

३ वर्षात शेतीच्या जोरावर उभी केली १२०० कोटींची कंपनी

२ एकरमध्ये १० करोडची शेती | एक्वापोनिक्स | Aquaponics

मित्रांनो, अलीकडच्या काळात शेती क्षेत्रामध्ये अनेक अधिनिक पद्धती विकसित होत आहेत. जेणेकरून, शेतीतून पारंपारीत शेती पद्धतीपेक्षा जास्त उत्पादन व पर्यायाने अधिक नफा मिळवता येईल. अशीच एक शेतीची आधुनिक पद्धत म्हणजे एक्वापोनिक्स.

कोल्हापुरातील दोन इंजिनीअर्सनी २ एकर जागेमध्ये एक्वापोनिक्स फार्म उभे केले आहे. ज्यातून त्यांचा वर्षाचा टर्नओव्हर १० करोड चा आहे.

या प्रोजेक्ट ची माहिती आपण खाली दिलेल्या विडिओ मध्ये पाहू शकता.

एक्वापोनिक्स म्हणजे काय?

एक्वापोनिक्स ही एक शाश्वत शेती पद्धत आहे जी जलसंवर्धन (माशांसारख्या जलीय जीवांची लागवड) हायड्रोपोनिक्स (मातीशिवाय पोषक तत्वांनी युक्त पाण्यात वनस्पतींची वाढ) एकत्र करते. हे संयोजन जैविक प्रक्रिया तयार करते जे दोन्ही प्रणालींमध्ये एक बंद-वळण वातावरण तयार करण्यासाठी घडते जेथे मासे आणि वनस्पती एकत्र वाढतात.

एक्वापोनिक्स कसे कार्य करते?

एक्वापोनिक्समध्ये, झाडे ग्रोथ बेडमध्ये वाढतात आणि मासे फिश टँकमध्ये ठेवतात. फिश टँकमधील पोषक-समृद्ध पाणी ज्यामध्ये माशांचा कचरा असतो ते वाढीच्या पलंगावर दिले जाते, जेथे कोट्यवधी नैसर्गिकरित्या फायदेशीर जीवाणू अमोनियाचे नायट्रेट्समध्ये आणि नंतर नायट्रेट्समध्ये मोडतात.

झाडे ही नायट्रेट्स आणि इतर पोषक द्रव्ये शोषून घेतात ज्यामुळे त्यांची वाढ होते. मासे जगण्यासाठी वनस्पतीची मुळे पाणी माशांच्या टाकीत परत येण्यापूर्वी स्वच्छ करतात आणि फिल्टर करतात. ताजे, स्वच्छ आणि ऑक्सिजनयुक्त पाणी माशांच्या टाकीमध्ये परत फिरते, जिथे चक्र पुन्हा सुरू होईल.

२ एकरमध्ये १० करोडची शेती

पॉलीहाऊस शेती खर्च, अनुदान, प्रकल्प अहवाल | PDF Download| Polyhouse farming cost, subsidy, Project Report

ग्रीनहाऊस, ज्याला पॉलीहाऊस देखील म्हणतात, ही पॉलिथिलीन-आधारित रचना किंवा घर आहे. या अर्धपारदर्शक काचेसारख्या पदार्थामुळे नियंत्रित वातावरणात वनस्पतींची भरभराट आणि भरभराट होऊ शकते . तुमच्या गरजेनुसार तुमच्या संरचनेचा आकार बदलू शकतो, मोठ्या संरचनेपासून ते लहान शॅकपर्यंत.

पॉलीहाऊस शेती ही स्वयंचलित प्रणाली वापरून तापमान, आर्द्रता आणि खते यांसारख्या नियंत्रित वातावरणात पिकांची वाढ करण्याची प्रक्रिया आहे.

घर हरितगृह वायू बाहेर पडण्यापासून रोखण्यास मदत करते म्हणून, या काचेच्या ग्रीनहाऊसचे आतील भाग सूर्यकिरणांच्या संपर्कात आल्यावर उबदार असतात. परिणामी, बाहेर थंड असतानाही वनस्पतींना उबदार, जगण्यासाठी अनुकूल वातावरणाचा फायदा होतो. पॉलीहाऊस शेती पद्धतीमुळे पिकांना हानी पोहोचवणाऱ्या विविध बाह्य घटकांपासून संरक्षण मिळते. येथे काही फायदे आहेत.

पॉलीहाऊस आज GI स्टील फ्रेमने बांधले जातात आणि प्लास्टिकने झाकलेले असतात जे ॲल्युमिनियम ग्रिपरसह फ्रेमला सुरक्षित केले जाते. पांघरूणासाठी वापरलेली पांढरी प्लास्टिक फिल्म उच्च दर्जाची आहे, ज्याची जाडी 200 मायक्रॉन आहे आणि अतिनील आणि हवामानाचा ऱ्हास विरुद्ध 3 वर्षांची हमी आहे. ठिबक सिंचन प्रणालीचा वापर सामान्यतः पॉलीहाऊसमधील झाडांना पाणी देण्यासाठी केला जातो .

भारतात पॉलिहाऊस शेती

अप्रत्याशित हवामान परिस्थिती आणि कीटक कीटक आणि रोगांच्या संपर्कामुळे, पारंपारिक खुल्या शेतात लागवड करणे नेहमीच धोकादायक असते. वाढत्या लोकसंख्येच्या अन्न आणि इतर गरजा पूर्ण करण्यासाठी, हवामानाची पर्वा न करता वर्षभर पिके घेणे आवश्यक आहे.

बहुतेक भारतीय राज्यांमध्ये, पॉलिहाऊस अनुदानासाठी सरकारी योजना उपलब्ध आहेत. कारण 80% पर्यंत पॉलीहाऊस सबसिडी शक्य आहे, तुम्हाला तुमच्या स्वतःच्या खिशातून खर्चाचा काही भाग भरावा लागेल. काही ग्रामीण बँकांकडून पॉलिहाऊस सबसिडी आणि कर्ज उपलब्ध होऊ शकते.

पॉलिहाऊस सबसिडी आणि वर्षभर जास्त नफा यामुळे भारतातील पॉलिहाऊस फलोत्पादन दरवर्षी वाढत आहे. त्याशिवाय, मोकळ्या मैदानाच्या तुलनेत, भाज्या आणि फुले वाढवणे ही एक झुळूक आहे.

पॉलीहाऊस शेतीचे फायदे

  1. तुमची रोपे सातत्यपूर्ण तापमानात उगवली जात असल्याने, पिकाचे नुकसान किंवा नुकसान होण्याची शक्यता कमी असते.
  2. आपण वर्षाच्या कोणत्याही वेळी पिके घेऊ शकतो आणि विशिष्ट हंगामाची प्रतीक्षा करण्याची आवश्यकता नाही.
  3. पॉलीहाऊसमध्ये कीटक आणि कीटक कमी असतात.
  4. बाहेरील हवामानाचा पिकांच्या वाढीवर परिणाम होणार नाही.
  5. पॉलीहाऊसमध्ये उत्पादनाची गुणवत्ता साहजिकच चांगली असते.
  6. चांगला निचरा आणि वायुवीजन
  7. शोभिवंत पिकांचा प्रसारही पॉलीहाऊसमध्ये सहज करता येतो.
  8. कोणत्याही ऋतूमध्ये, पॉली हाऊस तुमच्या रोपांसाठी योग्य पर्यावरणीय परिस्थिती प्रदान करते.
  9. ते 5 ते 10 च्या घटकाने उत्पादन देखील वाढवते.
  10. कमी पीक कालावधी
  11. ठिबक सिंचनाने, खतांचा वापर सुलभ आणि स्वयंचलितपणे नियंत्रित केला जातो.

पॉलीहाऊस आणि ग्रीनहाऊसमधील फरक

पॉलीहाऊस आणि ग्रीनहाऊस ही विशिष्ट पिके वाढवण्यासाठी वापरल्या जाणाऱ्या संलग्न संरचना आहेत. हरितगृह काचेचे बनलेले असल्यामुळे त्याला काचगृह असेही म्हणतात; तथापि, एकदा झाडे वाढली की त्याला हरितगृह असे संबोधले जाते. पॉलीहाऊस बांधण्यासाठी पॉलिथिलीनचा वापर केला जातो. खरं तर, दोन्ही समान मानले जातात, परंतु हरितगृह हा सामान्य शब्द वापरला जातो.

पॉलीहाऊस शेती प्रकल्प अहवाल | Project Report

पॉलीहाऊसची किंमत प्रति एकर

S.NOसाहित्यप्रति एकर खर्च
1.पॉलीहाऊस शीट (55/ चौ.मी. )210000
2.नैसर्गिक छिद्रे (600/ चौ.मी. )10000
3.जमीन विकास20000
4.ठिबक आणि फॉगर12500
५.कामगार (16)8000
एकूण गुंतवणूक260500

पॉलीहाऊस रु.मध्ये बांधता येते. 66.6 प्रति चौरस मीटर, ज्याला भाजीपाला आणि फुलांच्या पिकांच्या ऑफ-सीझन लागवडीसाठी सर्वोत्तम परिस्थिती प्राप्त करण्यासाठी कमी किमतीची पद्धत मानली जाते.

पॉलीहाऊस बांधकाम खर्च

लाकडी/बांबू पॉलीहाऊसधातूचे संरचित पॉलीहाऊसशेड नेट
ठिबक सिंचन/फर्टिगेशन युनिट/फॉगिंगच्या खर्चासह रु.500/- चौ.मीटर.ठिबक सिंचन युनिट/फर्टीगेशन युनिट/फॉगिंगच्या खर्चासह रु.750/- चौ.मीटर .ठिबक/स्प्रिंकलर सिंचन प्रणालीच्या खर्चासह रु.250/- प्रति चौ.मीटर.
मिस्टिंग सिस्टीम @ रु.100/- प्रति चौ.मीटर. (पॉलीहाऊससाठी रु. 400/- प्रति चौ. मीटर आणि सूक्ष्म सिंचनासाठी रु. 100/- प्रति चौ. मीटर.मिस्टिंग सिस्टीम @ रु.100/- प्रति चौ.मीटर. (पॉलीहाऊससाठी रु. 650/- प्रति चौ. मीटर आणि सूक्ष्म सिंचन प्रणालीसाठी रु. 100/- प्रति चौ. मीटर).(छाया-घरासाठी रु. 200/- प्रति चौ. मीटर आणि सूक्ष्म सिंचन प्रणालीसाठी रु. 50/- प्रति चौ. मीटर).
बांबू/लाकडी पॉलीहाऊसची किंमत प्रति एकर रु. 2023500/-.मेटल स्ट्रक्चर्ड पॉलीहाऊसची किंमत प्रति एकर रु. 3035250/-.शेड निव्वळ खर्च प्रति एकर रु. 1011750/-.

पॉलीहाऊस सबसिडी

सबसिडी आर्थिक आणि सामाजिक धोरणाला चालना देण्याच्या उद्देशाने व्यवसायाला दिलेली आर्थिक मदत किंवा सहाय्य आहे. पॉलीहाऊस दोन प्रकारच्या सबसिडीसाठी पात्र आहेत : फॅन आणि पॅड. पॉलिहाऊस आणि नेट हाऊसची उदाहरणे खालीलप्रमाणे आहेत .

  • 1. सबसिडी प्राधिकरण: राष्ट्रीय फलोत्पादन मंडळ (NHB) : ग्राहक एकूण प्रकल्प खर्चावर 50% सवलतीसाठी पात्र आहे, ज्यामध्ये पॉलीहाऊस बांधकाम, ठिबक आणि फॉगिंग प्रणाली, बेड तयार करण्यासाठी साहित्य आणि मजुरीचा खर्च, लागवड साहित्याचा खर्च आणि मूलभूत पायाभूत सुविधा जसे की पॅकिंग हॉल, सिंचन उपकरण कक्ष आणि कामगार क्वार्टर, इतर गोष्टींबरोबरच.
  • 2. सबसिडी प्राधिकारी: राष्ट्रीय फलोत्पादन अभियान (NHM) : राज्य फलोत्पादन विभागाने ठरवून दिलेल्या दरांची पूर्तता केल्यास ग्राहक पॉलीहाऊस बांधकाम आणि ठिबक आणि फॉगिंग सिस्टीमवर केवळ 50% अनुदानासाठी पात्र आहे. राज्य सरकारकडे अतिरिक्त निधी असल्यास, ते वनस्पती अनुदान देऊ शकते, परंतु याची आवश्यकता नाही.

मुख्यमंत्री नूतन पॉलिहाऊस प्रकल्प म्हणजे काय ?

या कार्यक्रमांतर्गत, राज्य सरकार शेतकऱ्यांना पॉली हाऊस बांधण्यासाठी सबसिडी देते, ज्यामुळे त्यांना फळे आणि भाजीपाला पिकवताना चांगले जीवनमान मिळू शकते. हिमाचल प्रदेश राज्य सरकार या योजनेअंतर्गत 85% अनुदान देत आहे. शेतकऱ्याला एकूण रकमेच्या फक्त 15% भरणे आवश्यक आहे. याव्यतिरिक्त, अनुदानाची गणना ग्रीनहाऊसच्या आकारावर आधारित केली जाते.

योजनेचा लाभ कसा मिळवायचा?

या कार्यक्रमात सहभागी होण्यासाठी कृषी विभागाकडे अर्ज सादर करणे आवश्यक आहे. त्यानंतर 252 चौरस मीटर क्षेत्रफळ असलेल्या पॉलीहाऊसच्या बांधकामासाठी कृषी विभागाने 3 लाख 17 हजार रुपयांचा निधी मंजूर केला.

पॉलिहाउस सरकारी योजना

उप क्रियाकलापसहाय्याचा नमुनायोजनेचे नाव
संरक्षित लागवड हरितगृह, पंखा आणि पॅड प्रणाली (प्रति लाभार्थी 4000 चौरस मीटर पर्यंत मर्यादित)खर्चाच्या 50% (डोंगराळ भागासाठी 15% जास्त), रु. ७००/- ते ८२५/- प्रति चौ.मी.MIDH अंतर्गत NHM आणि HMNEH च्या उप योजना
नैसर्गिकरित्या हवेशीर प्रणाली (जास्तीत जास्त 4000 चौरस मीटर प्रति लाभार्थी)खर्चाच्या 50% (डोंगराळ भागासाठी 15% जास्त),
( i ) रु. ४२२/- ते रु. ५३०/- प्रति चौ.मी. ट्यूबलर रचना
(ii) रु. 270/- प्रति चौ.मी. लाकडी रचना, (iii) रु. 225/- प्रति चौ.मी. बांबूची रचना
MIDH अंतर्गत NHM आणि HMNEH च्या उप योजना
शेड नेट हाऊस: ट्यूबलर संरचना (जास्तीत जास्त 1000 चौरस मीटर प्रति लाभार्थी)खर्चाच्या 50% (डोंगराळ भागांसाठी 15% जास्त) रु. पर्यंत. 355/- प्रति चौ.मीMIDH अंतर्गत NHM आणि HMNEH च्या उप योजना
बांबू आणि लाकडी रचना (जास्तीत जास्त 200 चौरस मीटर प्रति लाभार्थी 5 युनिटपर्यंत मर्यादित)खर्चाच्या 50% (डोंगराळ भागासाठी 15% जास्त), रु. 180/- आणि रु. २४६ प्रति चौ.मी. अनुक्रमे बांबू आणि लाकडी संरचनांसाठी.MIDH अंतर्गत NHM आणि HMNEH च्या उप योजना
प्लॅस्टिक आच्छादनखर्चाच्या 50% (डोंगराळ भागांसाठी 15% जास्त) रु. पर्यंत. 16,000/- हे.MIDH अंतर्गत NHM आणि HMNEH च्या उप योजना

महाराष्ट्रात पॉलीहाऊस अनुदान

पॉली हाऊस कार्यक्रम, ज्याचा ग्रामीण भागात स्वयंरोजगार निर्माण करण्याच्या उद्देशाने होता, पॉली हाऊसचा आकार लहान असल्यामुळे आणि देखभालीसाठी संसाधनांचा अभाव यामुळे शेतकऱ्यांना आकर्षित करण्यात अयशस्वी ठरला. 85% अनुदानासाठी पात्र ठरण्यासाठी नवीन कार्यक्रमाने पॉली होमचा आकार 2,000 वरून 4,000 चौरस मीटरपर्यंत वाढवला आहे. स्थापनेच्या पाच वर्षानंतर किंवा नैसर्गिक आपत्तीमुळे नुकसान झाल्यास पॉली शीट बदलण्यासाठी किमान 50% अनुदान दिले जाईल.

पॉलीहाऊस सबसिडी (UP) उत्तर प्रदेश

85% अनुदानासाठी पात्र ठरण्यासाठी नवीन कार्यक्रमाने पॉली होमचा आकार 2,000 वरून 4,000 चौरस मीटरपर्यंत वाढवला आहे. स्थापनेच्या पाच वर्षानंतर किंवा नैसर्गिक आपत्तीमुळे नुकसान झाल्यास पॉली शीट बदलण्यासाठी किमान 50% अनुदान दिले जाईल.

राजस्थानमध्ये पॉलिहाऊस सबसिडी

राजस्थानमध्ये सरकार दोन प्रकारचे पॉलीहाऊस सबसिडी देते.

  • 1. पॉलीहाऊस सबसिडी (50%) – राजस्थान सरकार पॉली हाऊससाठी सर्व श्रेणींना 50% सबसिडी देते.
  • 2. पॉलीहाऊस सबसिडी (70%)- राजस्थान सरकारमध्ये पॉली हाऊस सबसिडी. लहान, मध्यम आणि SC/ST शेतकऱ्यांसाठी 70% सबसिडी प्रदान करते.

हरियाणामध्ये पॉलीहाऊस सबसिडी

पॉली हाऊससाठी एक एकर किंवा अर्धा एकर जमीन आवश्यक असते आणि संपूर्ण ग्रीन हाऊसची किंमत 1 ते 1.5 लाख रुपयांच्या दरम्यान असते. पॉली हाऊसच्या वापराला प्रोत्साहन देण्यासाठी, हरियाणा सरकार पॉलीहाऊस, सिंचन व्यवस्था आणि लागवड साहित्याच्या किमतीवर अनुक्रमे 65%, 90% आणि 50% सबसिडी देत आहे.

मध्य प्रदेश (MP) मध्ये पॉलिहाऊस सबसिडी

जास्त किंवा अपुरा पाऊस, गारपीट, वादळ आणि इतर कारणांमुळे प्रभावित होणारी पिके वाढवण्यासाठी शेतकरी अथक परिश्रम करतात. त्यामुळे काही मिनिटांत पिके खराब होतात, शेतकऱ्यांचे लाखो डॉलरचे नुकसान होते आणि उभी पिके उद्ध्वस्त होतात. या समस्यांचे निराकरण करण्यासाठी, हरितगृह/नेट हाऊस बांधकामासाठी प्रकल्प सेटअप खर्चावर 90% पर्यंत सबसिडी देऊन उत्पादन वाढवण्यासाठी भारत सरकार शेतकऱ्यांना संरक्षित शेतीचा सराव करण्यास प्रोत्साहित करते.

पॉलीहाऊसचे प्रकार

  1. नैसर्गिकरित्या हवेशीर पॉलीहाऊस : या प्रकारच्या पॉलीहाऊस किंवा ग्रीनहाऊसमध्ये खराब हवामान आणि नैसर्गिक कीड आणि रोगांपासून पिकांचे संरक्षण करण्यासाठी पुरेशा वायुवीजन आणि फॉगर सिस्टमशिवाय कोणत्याही पर्यावरण संरक्षण प्रणालीचा अभाव असतो.
  2. पर्यावरण नियंत्रित पॉली हाऊसेस : प्रामुख्याने पिकांचा वाढता हंगाम वाढवण्यासाठी किंवा प्रकाश, तापमान, आर्द्रता आणि इतर घटकांचे नियमन करून ऑफ-सीझन उत्पादन वाढवण्यासाठी डिझाइन केलेले आहेत.

या पॉलीहाऊस संरचना देखील तीन उपवर्गात विभागल्या आहेत.

  1. कमी-किमतीची पॉलीहाऊस प्रणाली: ही पॉलिहाऊस प्रणाली कमी किमतीच्या सामग्रीसह बांधली जाऊ शकते आणि देखरेख करणे अत्यंत सोपे आहे. पॉलीहाऊस सामान्यत: लाकूड आणि बांबू यांसारख्या स्थानिक उपलब्ध साहित्याने बांधले जातात. अल्ट्रा व्हायलेट (UV) फिल्म सामान्यतः क्लेडिंग सामग्री म्हणून वापरली जाते. हा प्रकार थंड हवामानासाठी योग्य आहे. शेड नेटवर्क वापरून तापमान आणि आर्द्रता नियंत्रित केली जाऊ शकते. या प्रकारच्या पॉली हाऊसमध्ये इतर कोणतेही नियमन केलेले उपकरण नसतील.
  2. मध्यम-किमतीची पॉलीहाऊस प्रणाली: जी या प्रणालीमध्ये पॉली हाऊसच्या बांधकामात गुंतलेली आहे. माझ्याकडे पाईप्स आहेत (गॅल्वनाइज्ड लोह). वाऱ्याचे नुकसान टाळण्यासाठी संपूर्ण पॉलिहाऊस फ्रेम जमिनीवर सुरक्षित केली जाते आणि कॅनोपी कव्हरच्या घरांच्या संरचनेला स्क्रू जोडलेले असतात. या प्रणालीमध्ये आर्द्रता आणि तापमान नियंत्रित करण्यासाठी कूलिंग पॅड, मिस्ट सेन्सर्स, थर्मोस्टॅट्स आणि एक्झॉस्ट फॅन्सचा वापर केला जातो. या पॉली हाऊसचा वापर कोरड्या आणि मिश्र हवामानात करता येतो. हे विशेषतः उपयुक्त आहे जेव्हा वनस्पतींना त्यांच्या जीवन चक्रात विशेष लक्ष देणे आवश्यक असते.
  3. हाय-कॉस्ट पॉलीहाऊस प्रणाली: पिकांच्या वाढीसाठी, हाय-टेक पॉलीहाऊस स्वयंचलित तापमान, आर्द्रता, खत, सिंचन आणि इतर संपूर्ण पर्यावरणीय मापदंड नियंत्रण प्रणाली प्रदान करते.

पॉलीहाऊसची किंमत

  1. एक्झॉस्ट फॅन सिस्टीम आणि कूलिंग पॅडशिवाय कमी किमतीच्या/लो-टेक पॉलीहाऊसची किंमत रु. 400 ते रु. 500 प्रति चौरस मीटर आहे.
  2. रेफ्रिजरेशन पॅड आणि एक्झॉस्ट फॅन सिस्टीमसह मध्यम-किंमत/मध्यम-टेक पॉलीहाऊसची किंमत रु. 900 ते रु. 1200 प्रति चौरस मीटर (स्वयंचलिततेशिवाय) आहे.
  3. पूर्णपणे स्वयंचलित नियंत्रण प्रणालीसह हाय-टेक पॉलिहाऊसची किंमत रु.2500 ते रु.4000 प्रति चौरस मीटर आहे.

पॉलीहाऊस फार्मिंगचे तोटे

  1. कृत्रिम पॉलीहाऊसच्या तुलनेत नैसर्गिकरित्या हवेशीर पॉलीहाऊसमधील हवेच्या प्रवाहावर आणि तापमानावर शेतकऱ्यांचे मर्यादित नियंत्रण असते, जे त्यांच्या उत्पादनाची श्रेणी पर्यावरणास अनुकूल असलेल्या उत्पादनांपुरती मर्यादित करू शकते.
  2. नैसर्गिकरीत्या हवेशीर पॉलीहाऊस पंखे आणि पॅडच्या तुलनेत खूप मोठे असले पाहिजेत, परिणामी बांधकाम प्रक्रियेदरम्यान धातू आणि मजूर खर्चाचा अपव्यय होतो.
  3. सिंचन देखील आव्हानात्मक असू शकते कारण फक्त एक प्रकारचे पॉलिहाऊस सिंचन सर्व पिकांच्या प्रकारांसाठी आदर्श असू शकत नाही, त्यामुळे सिंचनाचे व्यवस्थापन काळजीपूर्वक केले पाहिजे. पॉलीहाऊसची चुकीची हाताळणी आणि योग्य काळजी न घेतल्यास त्याची लागवड आणि देखभालीचा खर्च खूप जास्त असू शकतो.
  4. उन्हाळ्यात, वाढत्या तापमानामुळे पॉलिहाऊस फार्मिंग क्लॅडिंगचे नुकसान होऊ शकते. खतांची फवारणी केल्यानंतर ऑक्सिजन आणि ताजी हवा नसल्याने काही तासांपर्यंत कोणीही पॉलीहाऊस फार्मपर्यंत पोहोचू शकत नाही.
  5. पॉलीहाऊस फार्म्सचा देखभाल खर्च थोडा जास्त असतो आणि त्यांना देखरेखीसाठी कुशल कामगारांची आवश्यकता असते.

निष्कर्ष

या उणिवा असूनही, अनेक शेतकरी अनेक कारणांमुळे बहुसंस्काराचा अवलंब करत आहेत, ज्यात पीक उत्पादनात वाढ, उत्पादनात वाढ, वार्षिक उत्पन्न वाढवणे आणि हंगामाची पर्वा न करता वर्षभर पिके देण्यास सक्षम असणे. पॉलीहाऊस ही एक विलक्षण पद्धत आहे जी निःसंशयपणे वरील सर्व गोष्टींसाठी तुम्हाला मदत करेल. मला आशा आहे की वरील लेख पॉलिहाऊस शेती खर्च, अनुदान, प्रकल्प अहवाल तुम्हाला मदत करेल……

हायड्रोपोनिक शेती प्रोजेक्ट रिपोर्ट | Hydroponic Sheti Project Report PDF Download | Hydroponic Farming Project Report in Marathi

यशस्वी आणि फायदेशीर हायड्रोपोनिक सिस्टम्सची स्थापना, गुंतवणूक आणि नफा मार्जिनची अचूक किंमत माहित असणे आवश्यक आहे . हायड्रोपोनिक सेटअपसाठी आवश्यक असलेल्या सर्व आर्थिक आवश्यकतांचा येथे ब्रेकडाउन आहे.

हायड्रोपोनिक शेतीतील नफ्याचे मार्जिन किंवा नफ्याबद्दलची आश्वासने ऐकणे काही लोकांना त्वरीत उत्तेजित करू शकते. असे लोक स्वतःचा व्यावसायिक हायड्रोपोनिक शेती व्यवसाय सुरू करण्यास सहज तयार होतात. दुर्दैवाने, त्यांना हायड्रोपोनिक शेतीचे प्रशिक्षण, सेटअप, गुंतवणूक आणि नफ्याचे मार्जिन याबद्दलच्या तथ्यांबद्दल माहिती नाही.

हायड्रोपोनिक शेती प्रोजेक्ट रिपोर्ट

हायड्रोपोनिक फार्मिंग एंटरप्राइझ सुरू करण्यापूर्वी किमान कार्यक्षम योजना असणे श्रेयस्कर आहे. पुढील माहिती तुम्हाला प्रारंभिक गुंतवणूक आणि सेटअप खर्च (प्रति सायकल) ची कल्पना देईल. जेव्हा आपण हायड्रोपोनिक शेतीबद्दल चर्चा करतो, तेव्हा आपण त्याची तुलना पर्यावरणपूरक कृषी पद्धतींशी करू शकतो.

भारतात हायड्रोपोनिक शेती उभारण्याची किंमत

शहरी शेतीला हायड्रोपोनिक शेतीचा खूप फायदा होतो , जी मातीशिवाय उभी शेती आहे. आम्ही पाण्याचे द्रावण वापरतो ज्यामध्ये वनस्पतींना आवश्यक असलेली खनिजे असतात. हायड्रोपोनिक बागकामासाठी मातीची गरज नसते. आम्ही अगदी लहान क्षेत्रात हायड्रोपोनिक बागकाम करण्यास सक्षम आहोत .

हायड्रोपोनिक शेती प्रणाली तयार करणे ही अचूक शेती प्रणाली कशी कार्य करते त्याप्रमाणेच कार्य करते. 5000 चौरस फूट क्षेत्रामध्ये हायड्रोपोनिक शेतीसाठी खालील आवश्यकता आणि स्टार्टअप खर्च आहेत:

हायड्रोपोनिक शेतीचा एक वेळ सेटअप खर्च

पॉलीहाऊस निवारा- 6,00,000 रु

NFT सिस्टम सेटअप-

  • पाईप्स (4 इंच)- 7,00,000 रु
  • पाईप्स (2 इंच)- 12,000 रु
  • पाईप कनेक्टर- रु 1,20,000

स्टँड प्लॅटफॉर्म (प्रत्येकी 32 पाईप्स धरा)- रु 1,00,000 (40 स्टँड)

20,000-लिटर टाकी- 55,000 रु

1,000 प्लॅस्टिक टाक्या- रु 15,000 (2 टाक्या)

5,000 लिटर प्लास्टिक टाकी- 22,000 रु

पाण्याचा पंप (1 HP)- रु. 30,000 (4 पंप)

पाण्याचा पंप (0.5 HP)- रु. 10,000 (2 पंप)

नेट कप – रु 1,00,000

वॉटर कुलर- ६०,००० रु

आरओ सिस्टम- ५०,००० रु

pH मीटर- रु. 1200

टीडीएस मीटर- रु. 2000

मजुरीची किंमत- 10,000 रु

हायड्रोपोनिक्सच्या एका वेळच्या सेटअपची एकूण किंमत 18,87,200 ते 20,00,000 रुपये आहे.

प्रति सायकल हायड्रोपोनिक शेतीची किंमत

हायड्रोपोनिक कृषी प्रणाली दरमहा उत्पादन करते हे लक्षात घेऊन . म्हणून, हायड्रोपोनिक शेतीमध्ये प्रति सायकल खर्च खालीलप्रमाणे आहे:

वीज- रु. 15,000/महिना

बियाणे- रु. 20,000/महिना

खत- रु. 20,000/महिना

मजूर- रु 10,000/महिना

देखभाल- रु 5,000/महिना

पॅकिंग आणि वाहतूक – रु 10,000/महिना

एकूण प्रति सायकलची किंमत 80,000 रुपये आहे.

हायड्रोपोनिक शेतीमध्ये नफा

5000-चौरस-फूट क्षेत्रावरील जाळीसारखे एकवेळ पीक उत्पादनाचे परिणाम येथे आहेत:

एकूण उत्पादन- 3200 किलो

कचरा – 1000 किलो

एकूण बाकी – 2200 किलो

बाजारातील मूल्य- 350 रुपये/किलो

उत्पन्नाचे मूल्य- 7,70,000 रुपये

भारतातील हायड्रोपोनिक्सचे नफा मार्जिन :

प्रॉफिट मार्जिन- प्रति सायकल गुंतवणूक एकूण कमाई

नफा मार्जिन- रु 7,70,000- 80,000 = रु 6,90,000/ सायकल

भारतातील हायड्रोपोनिक शेतीचे नफा मार्जिन रुपये 6,90,000/सायकल आहे.

प्रति चौरस फूट हायड्रोपोनिक शेती गुंतवणूक

5000 चौरस फूट मध्ये. एकूण गुंतवणूक, एक वेळ आणि प्रत्येक सायकलसह एकूण गुंतवणूक- 20,00,000 रुपये आहे. त्यामुळे, प्रति चौरस फूट एकवेळची गुंतवणूक 400 रुपये आहे आणि एका चौरस फूटासाठी प्रति-सायकल गुंतवणूक 16 रुपये आहे.

हायड्रोपोनिक शेतीचा प्रति चौरस फूट नफा

5000 चौरस फूट क्षेत्राचे एकूण नफा मार्जिन 6,90,000 रुपये आहे. प्रति चौरस फूट नफा मार्जिन रुपये 138/सायकल आहे.

PDF Download

Exit mobile version